-
1 мати
I maty дієсл.mieć, posiadać ( володіти)II maty ж. -
2 mean
[miːn] 1. adj( with money) skąpy; ( unkind) person, trick podły; (US, inf) ( vicious) person, animal złośliwy; ( shabby) nędzny; ( average) średni2. vt; pt, pp meant3. n, pl meansI thought you meant her — sądziłem, że miałeś na myśli ją; ( intend)
( average) średnia f- means* * *[mi:n] I adjective1) (not generous (with money etc): He's very mean (with his money / over pay).) skąpy2) (likely or intending to cause harm or annoyance: It is mean to tell lies.) podły, małostkowy3) ((especially American) bad-tempered, vicious or cruel: a mean mood.) złośliwy4) ((of a house etc) of poor quality; humble: a mean dwelling.) ubogi, nędzny•- meanly- meanness
- meanie II 1. adjective1) ((of a statistic) having the middle position between two points, quantities etc: the mean value on a graph.) średni2) (average: the mean annual rainfall.) przeciętny2. noun(something that is midway between two opposite ends or extremes: Three is the mean of the series one to five.) średnia, środekIII 1. past tense, past participle - meant; verb1) (to (intend to) express, show or indicate: `Vacation' means `holiday'; What do you mean by (saying/doing) that?) znaczyć2) (to intend: I meant to go to the exhibition but forgot; For whom was that letter meant?; He means (= is determined) to be a rich man some day.) zamierzać•- meaning2. adjective((of a look, glance etc) showing a certain feeling or giving a certain message: The teacher gave the boy a meaning look when he arrived late.) znaczący- meaningless
- be meant to
- mean well -
3 out
[aut] 1. adv1) ( not in) na zewnątrz, na dworze(to stand) out in the rain/snow — (stać) (na dworze or na zewnątrz) w deszczu/śniegu
to go/come out — wychodzić (wyjść perf) (na zewnątrz)
out loud — głośno, na głos
2) (not at home, absent)to have a day/night out — spędzać (spędzić perf) dzień/wieczór poza domem
3) ( indicating distance) (o) +acc dalej4) (SPORT) na aut2. adjthe ball is/has gone out — piłka jest na aucie/wyszła na aut
1)to be out — ( unconscious) być nieprzytomnym; ( of game) wypaść ( perf) z gry; ( of fashion) wyjść ( perf) z mody; ( have appeared) ( flowers) zakwitnąć ( perf); (news, secret) wyjść ( perf) na jaw; ( extinguished) (fire, light, gas) nie palić się
2) ( finished)3)4)to be out in one's calculations — mylić się (pomylić się perf) w obliczeniach
* * *(to allow to come in, go out: Let me in!; I let the dog out.) wpuścić, wypuścić -
4 intenci
zamierzać, mieć zamiar -
5 design
[dɪ'zaɪn] 1. n(art, process) projektowanie nt; ( drawing) projekt m; (layout, shape) zaprojektowanie nt; ( pattern) deseń m; ( intention) zamiar m, zamysł m2. vt* * *1. verb(to invent and prepare a plan of (something) before it is built or made: A famous architect designed this building.) projektować2. noun1) (a sketch or plan produced before something is made: a design for a dress.) projekt, model2) (style; the way in which something has been made or put together: It is very modern in design; I don't like the design of that building.) styl3) (a pattern etc: The curtains have a flower design on them.) wzór4) (a plan formed in the mind; (an) intention: Our holidays coincided by design and not by accident.) zamysł•- designer- designing
См. также в других словарях:
zamiar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zamiararze {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co ktoś zamierza zrobić; też: intencja zrobienia czegoś; zamysł, plan, projekt, chęć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebezpieczny, szlachetny, skryty zamiar. Zamiar wyjazdu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamiar — m IV, D. u, Ms. zamiararze; lm M. y «to, co ktoś zamierza; projekt, plan, intencja zrealizowania czegoś» Ambitny, chwalebny, dziwaczny, godziwy, niezłomny, poważny, skryty, szalony, szlachetny, śmiały, uczciwy, zuchwały zamiar. Życzliwe, wrogie… … Słownik języka polskiego
zamiar — 1. Coś leży w czyichś zamiarach «ktoś ma coś w swoich planach, ma jakiś zamiar»: (...) krzywdzenie ani porzucanie Gabrysi nie leżało w jego zamiarach (...). M. Musierowicz, Dziecko. 2. Mieć poważne zamiary «o mężczyźnie: zamierzać poślubić… … Słownik frazeologiczny
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
poważnie — 1. Myśleć o kimś poważnie «starać się o czyjeś względy, mieć zamiar ożenić się z kimś lub wyjść za kogoś za mąż»: (...) jeśli dobrze rozumiem, to postanowiłaś stracić cnotę z mężczyzną, który będzie myślał o tobie poważnie, czyli chciał ożenić… … Słownik frazeologiczny
wylot — pot. (Być) na wylocie a) «mieć za chwilę opuścić jakieś miejsce, mieć zamiar wyjść, wyjechać»: Dam wam zwolnienie i bilet na drogę. Ale dokąd? – Właśnie – powiedział Janusz – dokąd ja mam jechać? – Do Odessy nie warto – powiedział Spychała –… … Słownik frazeologiczny
myśleć — ndk VIIa, myślećlę, myślećlisz, myśl, myślećlał, myślećleli 1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać… … Słownik języka polskiego
poważnie — poważnieej 1. «zachowując powagę, z powagą, z godnością, nieżartobliwie» Patrzeć, mówić poważnie. Zachowywać się poważnie. ◊ Wyglądać poważnie a) «wyglądać starzej, niż się powinno wyglądać w tym wieku, wyglądać na więcej lat, niż się ma w… … Słownik języka polskiego
poważny — poważnyni, poważnyniejszy 1. «zachowujący powagę, pełen powagi; dostojny, majestatyczny» Poważny człowiek. Poważna matrona. Poważny tłum. ◊ Poważny wiek, poważne lata «wiek podeszły, sędziwy, późne lata życia człowieka» 2. «wyrażający powagę,… … Słownik języka polskiego
wylot — m IV, D. u, Ms. wylotocie; lm M. y 1. «otwór, kanał, rura itp., przez które się coś wydostaje, wylatuje na zewnątrz; koniec arterii komunikacyjnej, kanału, rury itp.; wyjście, ujście» Wylot tunelu. Wylot alei, ulicy. Wylot lufy karabinu. 2.… … Słownik języka polskiego
ozłocić — dk VIa, ozłocićcę, ozłocićcisz, ozłoć, ozłocićcił, ozłocićcony ozłacać ndk I, ozłocićam, ozłocićasz, ozłocićają, ozłocićaj, ozłocićał, ozłocićany, przestarz. «pokryć, okryć złotem (złotą farbą, złotą biżuterią)» dziś tylko we fraz. (Chcieć, mieć… … Słownik języka polskiego
